Obserwatorzy

czwartek, 25 czerwca 2015

Łucja Dominika

 23 maja włoskie słońce zaświeciło dla nas jeszcze mocniej niz zwykle. Tego bowiem dnia na świat przyszła nasza tak bardzo wyczekiwana córeczka,
Łucja Dominika.
Nasz Promyczek mierzył 50 cm a dziś po miesiącu ma już 57 cm.
Ważyła 2820 g. dziś 3620g
Nasza radość, nasze szczęście. Odrobinkę tego naszego słodziaka możecie zobaczyć poniżej. Ale tylko odrobinę bo to przecież Nasz skarb :)
.




Pozdrawiam serdecznie.
Szczęśliwa mama :)

środa, 13 maja 2015

Marynarskie barwy na wymiankę

Kolejny już raz Monika zamówiła u mnie koszyczki. Tym razem wszystkie w jednym rozmiarze ale tradycyjnie w marynarskich barwach. Ja postanowiłam dodać im jednak coś od siebie a więc małe pomponiki na ozdobę. Gdyby się  nie spodobały można łatwo je zdjąć. Monika poprosiła mnie także o podkładki w czerni lub szarości a jako, że czerni nie toleruję więc powstał komplecik w szarych barwach. Jako gratis poleciała większa serwetka /podkładka pod dzbanek bądź cukierniczkę a do tego podkładka kuchenna w szarościach z muśnięciem wiosny. Bo ja już tak mam, że lubię kolory więc musiałam ich nieco przemycić, w końcu to prezent ode mnie ;) Mam nadzieję, że właścicielka będzie zadowolona.
Muszę Wam zdradzić, że bardzo przyjemnie robiło się te prace i powstały w tempie atomowym, niestety z wizytą na poczcie było już dużo gorzej ale obie z Moniką już jesteśmy do tego przyzwyczajone. Monika po poprzedniej wymiance (pisałam o niej tutaj i tutaj) zapałała miłością do szydełka i muszę przyznać, że zdzwiłam się, że znowu zamawia u mnie koszyczki skoro sama tak wspaniele sobie radzi. Z jej rąk wychodzą przecież piękne sznurkowe koszyczki a ostatnio powstał nawet dywanik. Brawo! Jak widać, szydełko to nic trudnego trzeba tylko chcieć. Ja bardzo się ucieszyłam z tej wymianki, bo w mojej kuchni zamieszka nowa ceramiczna misa którą pokażę dopiero za jakiś czas już w otoczeniu mojej polskiej kuchni mam nadzieję :)











Serdecznie pozdrawiam.
Aga



sobota, 11 kwietnia 2015

Viole...


... nie tylko  w doniczce ale i viole na woreczku, w którym trzymam zwykle potrzebne mi kordonki:) Tytułowe viole czyli nasze bratki widoczne na woreczku to moje pierwsze decu na tkaninie. Jestem bardzo zadowolona z uzyskanego efektu pomimo, że sam materiał jest trochę sztywny. Następne decu powstanie raczej na czymś bardziej miękkim, odpowiednim do tego typu zabawy.
U nas słońce już na całego więc bratki zamieszkały na balkonie :)



 





Udanego i słonecznego weekendu Wam życzę!
Aga


czwartek, 2 kwietnia 2015

Poświęcone

W ubiegłą sobotę, w polskim ognisku w Turynie odbyło się jakże typowe dla polskiej tradycji Wielkanocnej święcenie pokarmów. Zostaliśmy zaproszeni w tym roku i my, a że Święta spędzamy we Włoszech tak więc ta przyśpieszona w czasie święconka zagościła w naszym domu wyprzedzając nawet palmy. Jeśli chodzi o samo święcenie to niestety byliśmy trochę zawiedzeni. Zawiedzeni tym, że to tak wcześnie i większość pokarmów nie przetrwa do Świąt a po drugie zawiedzeni również postawą Polonii, która zdaje się zapomniała o polskiej tradycji. Nasz koszyczek był jedyny...ale przynajmniej wzbudził zainteresowanie :)
Cóż, święcenie się odbyło ale w postaci mocno zubożonej. Wszystkie dania, potrawy znajdowały się na stołach a po święceniu towarzystwo rzuciło się na to wszystko jakby od dawna nic nie jedli. Jedynie dzieci malowały jeszcze pisanki, które zostały potem poświęcone. My zaś wróciliśmy z naszym koszyczkiem do domu pozostawiając sobie przyjemność spożywania święconki na Niedzielę Palmową.

W koszyczku nie mogło zabraknąć włoskiej colomby (gołębicy) czyli  tradycyjnej babki wielkanocnej oraz salami próbującej udawać polską wędzonkę :)

W Palmową Niedzielę  wybraliśmy się do Colle Don Bosco (to już też nasza tradycja) na święcenie Palm czyli gałązek oliwnych, które rozdawane są przed mszą. To już nasza  czwarta Niedziela Palmowa w tym szczególnym miejscu, w tym roku bardzo dla nas wyjątkowa. Niestety chyba już ostatnia na włoskiej ziemi czego bardzo nam żal, bo do pewnych rzeczy człowiek się przyzwyczaja i nawet te małe tradycje są przepiękne dając jednocześnie okazje do poznania nowych ludzi.


Na koniec zaś moje nowe (powiedziałabym najświeższe) jaja. Jedno z nich jest szydełkowe i mam nadzieję, że szybko ich przybędzie  bo powstaje bardzo szybko. No ale na jutro zaplanowałam pieczenie ciast więc może być różnie.


Są też jaja  haftowane z krzyżyków oraz  patchwork-owe. Przy okazji, do zdjęć załapały się też świąteczne dekoracje. 




 









Na koniec przyjmijcie moje życzenia:

Niech radosne Alleluja będzie dla Was
ostoją zwycięskiej miłości i niezłomnej wiary.
Niech pogoda ducha towarzyszy Wam
w trudzie każdego dnia,
 a radość serca w czasie zasłużonego odpoczynku.

Wesołego Alleluja!!!!

Agnieszka



sobota, 21 marca 2015

Aniele Boży

..... stróżu mój,
Ty zawsze przy mnie stój.
Rano, wieczór, we dnie, w nocy
Bądź mi zawsze ku pomocy,
Strzeż duszy, ciała mego,
zaprowadź mnie do żywota wiecznego









Amen.

piątek, 13 marca 2015

Bielą wiosna otulona

Słońce, ciepło a ja jestem już drugi tydzień uziemiona i jedynie czasem, w przypływie sił dziergnę sobie rządek kocyka. Gardło  boli i nic już nie pomaga :( katar trochę ustał ale coś dalej drażni to biedne gardełko. Taka chora to ja dawno nie byłam, żal w domu siedzieć więc promyki słońca próbuję łapać przez okienko w kadry aparatu. Przy tej okazji załapała się do zdjęcia moja domowa wiosenka, którą otulam w bielusieńki kocyk.  
Mam nadzieję, że już niebawem będzie całkowicie ukończony i spokojnie będę mogła dokończyć inne, napoczęte prace. No i oczywiscie zacząć kolejne, bo przecież w głowie roi się od nowych pomysłów :)








 

 Na koniec sprawca zamieszania, moja inspiracja czyli bukiet z okazji Dnia Kobiet. Obowiązkowo z Mimozami:)



Serdecznie i kolorowo pozdrawiam!
Aga

p.s. może macie jakiś dobry domowy sposób na bolące gardło? 


środa, 11 marca 2015

Pastelowy post

Witajcie!
Jest mi niezwykle miło, że post z cynamonkami cieszył się tak wielką popularnością i wiele z Was postanowiło ten przepis wypróbować. Naprawdę warto !!! Mam nadzieję, że  pochwalicie swoimi wypiekami:) Zrobimy wtedy małą  cimciokową galerię w myśl hasła "Cimcioki wszystkich krajów łączcie się!"

U nas tymczasem  wiosna! Słońca coraz więcej, za oknem ciepło i pięknie śpiewają ptaszki tylko nie wiem po co ten wiaterek ciągle wieje nie pozwalając zrzucić nam zimowych kurtek i czap:). Na Facebooku przeczytałam ostatnio o 10-ciu oznakach zaaklimatyzowania we Włoszech i właśnie jedną  z nich (oprócz tej podstawowej czyli picia espresso zamiast wielkiej filiżanki kawy) było właśnie chodzenie w puchowych kurtkach niemalże do pierwszego dnia wiosny :) Kiedy tu przyjechaliśmy dziwiłam się po co  w sklepach są takie ciepłe ubrania, puchowe kurtki, czapy, grube swetry. W pierwszym roku zimową kurtkę ubrałam po raz pierwszy jadąc na święta Bożego Narodzenia do Polski a teraz.... mam wrażenie, że większy zmarzluch ze mnie niż z przeciętnego Włocha :) aż się boję w co my  będziemy się ubierać po powrocie do Polski skoro tu przy -2 jest nam zimno:)

No a jeśli  wiosna to i kolor  a najlepiej pastelowy:)
Jakiś czas temu  (dawno, dawno temu powinno być) zaproponowałam w jednym z moich postów  wymiankę, w której moją propozycją były podkładki kuchenne. Brydzia zgłosiła się i umówiłyśmy się na nieco rozszerzoną wersję wymianki. Jako, że znamy już nasze wyroby nie tylko z ekranu  ale i  możemy  cieszyć  się nimi w realu zgodziłam się bez wahania i nadzwyczaj szybko ruszyłam do pracy. Zamówieniem Brydzi były kolorowe podkładki a, że uwielbiam je dziergać to powstały ekspresowo. Nie obyło się też bez gratisa  więc wydziergałam nieco większą, szarą serwetę. Identyczną przy okazji zrobiłam dla siebie:) Nieco dłużej zeszło mi z publikacją posta. Prezenty od Brydzi natomiast cierpliwie czekają na fotki i pojawią się w jednym z kolejnych postów. Miejmy nadzieję, że nie będzie to za rok:)

Podobno wraz z przesyłką zawitało do Polski piękne słońce :)







 

 


Do Brydzi trafiła także jedna z poniższych podkładek prezentowanych w jednym z wcześniejszych postów.


Mam nadzieję, że wszystkie prezenty dobrze spełniają swoją rolę :)

No a na koniec wspomnienie mojego miniaturkowego storczyka.




Słonecznie pozdrawiam !!!
Aga