Chleba naszego powszedniego...

Witajcie. Tym razem będzie małe co nieco na temat ulubionego przez

prawie wszystkich chlebka.

Na co dzień wygląda to tak, że idziemy do piekarni po ciepły, pachnący

bochenek. I w zasadzie poza często pięknym kształtem, kolorem i

zapachem niewiele więcej otrzymujemy (no może jeszcze zapewnienia piekarza, że to bez konserwantów i spulchniaczy...taaaa). Póki bardzo świeży to zjadliwy,  

później bywa już tylko gorzej albo wręcz tragicznie. Wszyscy przecież wiemy, że 

zamiast dobrej mąki to można dosypać kredy a braki nadrobić

spulchniaczem żeby i na kredzie urosło. I tak to w praktyce wygląda,

środek sam wylatuje od razu albo na drugi dzień trudno przełknąć

kromkę takiego chleba. W zasadzie już nikogo ta patologia nie dziwi.

Chyba zbyt łatwo przechodzimy do porządku dziennego nad oczywistym

robieniem ludzi w balona, że o truciu nie wspomnę ale przecież jakby

co to cała ta chemia jest przecież dozwolona...

Ale za to producenci masła i margaryny postanowili skorzystać i

wypuszczają mazidła mające gniotom od piekarza nadać smak i zapach

prawdziwego, swojskiego chleba. Paranoja? zidiocenie? sama już nie

wiem jak to nazwać. i telewizja reklamami nam to wciska w

podświadomość.

I jeszcze jedno, pewnie słyszeliście o statystykach mówiących, iż w

Polsce spada spożycie chleba. Hmmm, spożycie czy może sprzedaż w

piekarniach ? bo to drugie wydaje się bardziej prawdopodobne w

świetle chłamu jaki wciskają piekarnie ludziom. Na pohybel oszustom!

Miało być o chlebie a wyszedł manifest polityczny:)

Co więc robimy? Jako dziwny naród olewamy zbiorowe upominanie się o

swoje prawa i o to czego chcemy a zamiast tego coraz więcej osób na własną rękę

piecze chleb w domu. Trudno byłoby naśladować nasze matki czy babki,

które często miały piec chlebowy w wiejskim domu. Tego chleba nikt

nie podrobi. Ale dziś trudno o takie warunki. Na szczęście mamy

wypiekacze do chleba, przeróżne mieszanki mąki z dodatkami gotowych

do rozrobienia i wypieku w domowych warunkach.

A jak robię to ja? Mój tato wziął zboże, pojechał do młyna i tadammm!

mamy mąkę żytnią z pierwszego przemiału a także żytnią i pszenną

drobniej mielone. Da się zrobić? da. A potem robimy zakwas na mące i

wodzie. Regularnie dokarmiany potrafi się odwdzięczyć :). W tym miejscu muszę oddać należne podziękowania mojemu bratu bo to dzięki jego wysiłkom i poświęceniu powstał pierwszy zakwas. Jego małą porcję podarował później nam i teraz dbamy o niego jak o skarb największy. W kraju gdzie 99% pieczywa jest wypiekane z najpodlejszej mąki typu "00" taki zakwas jest na wagę złota.

Recepta na taki chleb jest dość prosta, pół porcji zakwasu na pół ze

świeżą mąką drobniej mieloną. Odrobina soli i woda dodawana +/- aby

wyrobić ciasto odrywające się od ręki i miski :). Ale też nie za

suche.

Oczywiście tak przygotowane ciasto musi jeszcze wyrosnąć. Specyfiką

ciasta na zakwasie jest jednak długi czas rośnięcia więc ten typ

chleba nie daje się przygotować w ostatniej chwili bo się nagle

okazało, że chlebak pusty a goście w drodze.

Ciasto drożdżowe pod tym względem jest wygodniejsze ale coś za coś,

specyficzny aromat drożdży niektórym przeszkadza.

Ostatnio mieliśmy okazję próbować chleba wypieczonego z gotowej

mieszanki kupionej w Lidlu. Piękna, chrupiąca skórka, nawet trochę

ziarenek słonecznika. Świeży całkiem dobry choć wyraźnie przebija się

jakiś chemiczny posmak. A może to proszek do pieczenia?

Z tym żytnim chlebem na zakwasie jest jeszcze jedna rzecz warta

wspomnienia. Mojemu mężowi nie zawsze do wszystkiego ten chleb

smakuje. Jego bardzo wyrazisty smak przebija się jako dominujący w

każdej kanapce. Delikatna wędlina czy pasta nie ma szans. Nie wiem

czy to kwestia przyzwyczajenia... Z drugiej strony trudno się dziwić,

że lokalna, włoska kuchnia opiera się na białym pieczywie

przypominającym najgorsze padło z naszych marketów - to pieczywo nie

zagłusza smaku prosciutto crudo, oliwy z oliwek czy innych przysmaków

kuchni śródziemnomorskiej. Chleb żytni jakoś tu nie pasuje :)

A wiecie co można zrobić jeszcze z taką porządną mąką żytnią? a zakwas na żurek. Pyszny żurek...ale o tym następnym razem :)