Obserwatorzy

sobota, 28 lutego 2015

Cimcioki

Na pochmurne dni, na poprawę nastroju...Cynamonki..... to drożdżowe zawijańce z cynamonem ale równie pyszne są też w wersji z serem. Przyznam się Wam szczerze, że pierwszy raz piekłam je tutaj pod naszym włoskim niebem. To tak w ramach tęsknoty za polskimi smakami. To stary rodzinny przepis ze strony mojego męża. Takie cynamonki zwane lokalnie na śląsku "cimciokami" piekła babcia mojego męża a potem jego mama i ciotki. Babcia mimo swoich 97 lat ( +/- bo chyba wszyscy stracili już rachubę) nadal nimi chętnie się zajada:) Teraz pieczemy je również my i powiem Wam, że wcale nie wychodzą nam gorsze niż śląskim gospodyniom hihih. 


Oto Cimcioki "Prodotto in Italia"








CYNAMONKI
Ciasto drożdżowe.
1 kg mąki ( najlepiej pół na pół tortowa i krupczatka )
30 dkg cukru
Szczypta soli
3 jajka
25 dkg tłuszczu roztopionego lekko ciepłego
Te produkty wymieszać razem w misce.
Następnie dodać wcześniej przygotowane drożdże
1 kostka drożdży
1 szklanka mleka.
1 kostkę drożdży rozkruszyć w garnuszku , następnie je zalać letnim mlekiem ( około 1 szklanka mleka ), do tego dodać 2 łyżki cukru i 3 łyżki mąki tortowej, wszystko dobrze wymieszać  i odstawić do wyrośnięcia w ciepłym miejscu, dodatkowo nakryć garnek ręcznikiem ( drożdże wyrośnięte zwiększą objętość  ).
Drożdże połączyć z wymieszanymi wcześniej produktami i ugniatać ciasto co najmniej 5-10 minut. Ja ugniatam ręcznie. Jak ciasto klei się do rąk, to posypuję je mąką i wyrabiam ciasto dalej. Tak wyrobioną kulę ciasta przekładam do miski, posypuję lekko mąką, przykrywam ręcznikiem i odstawiam do wyrośnięcia ( do ciepłego miejsca np. obok włączonego otwartego piekarnika ). Ciasto rośnie w ciepłym miejscu  około godziny. Wyrośnięte ciasto w częściach rozwałkować na blacie np. stołu posypanym lekko mąką. Grubość ciasta od 0,5 – 1 cm.
Ciasto posmarować rozpuszczonym masłem, posypać lekko cukrem waniliowym, następnie posypać cynamonem  i zwinąć roladę.  Kroić nożem plasterki rolady o grubości około 1 cm. Każdy taki plasterek rolady lekko naciskamy palcami i nakładamy na posmarowana blaszkę, odstawiamy do wyrośnięcia do ciepłego miejsca na około ½ godziny. Przed włożeniem do piekarnika nagrzanego do 175 stopni ciastka smarujemy mlekiem zmieszanym z żółtkiem. Ja smaruję szerokim pędzelkiem. Jajko z mlekiem mieszam widelcem.
Piec około 15-20 minut, a w zasadzie, to kolor decyduje o tym ,jak długo je trzymać w piecu. Najlepiej jak są złociste.
Po wyjęciu z pieca ciepłe ciastka lukrować.
Lukier: cukier puder dokładnie mieszam z bardzo małą ilością wrzątku- lukier musi być gęsty. Dla każdej blaszki robię nowy lukier. Ciastka „maluję” lukrem grubym pędzlem.
Ciastka pozostawiamy do wystygnięcia, ale ciepłe też są bardzo dobre i często nie zdążą wystygnąć.

Smacznego!!!


sobota, 21 lutego 2015

Kandelabr

Od kilku dni włoskie słońce jest bardzo łaskawe a wręcz rozpieszcza nas dlatego korzystam z niego ile się da. Codziennie wybieram się na długi spacer i łapię tych życiodajnych promieni. W domu cieszą zaś oko piękne tulipany. Te iście wiosenne akcenty tchnęły we mnie świeżą porcję energii i skłoniły mnie do zrobienia sesji  zdjęciowej  kandelabru.  Kandelabru dawno już wyszytego, a którym zachwyciłam się u Cheni. Oj, długo on czekał na swoje blogowe 5 minut ale udało się. Jak sami pewnie zaraz zauważycie len za szybką nie jest nazbyt wdzięcznym obiektem do fotografowania, sprawił mi sporo trudności. Tym bardziej, że do zdjęć cierpliwości mam jakoś niezwykle mało i najchętniej pstrykałabym fotki wyłącznie telefonem:)












Posyłam Wam ciepłe, iście wiosenne promyki słońca (aktualnie u nas jest 10 stopni) 
Aga

niedziela, 15 lutego 2015

Ceramika na wiosnę czyli koszyków dla Moniki część II

Witajcie!
Na wstępie pragnę pięknie Wam podziękować za odwiedziny i pozostawione komentarze pod moimi postami. Witam też tradycyjnie nowych obserwatorów na moim blogu. W miarę możliwości postaram się wpadać do Was wszystkich z rewizytą :)

Dzisiejszy dzień nie ma nic wspólnego z włoskim słońcem - jest szaro, buro i ponuro. Dlatego na poprawę humoru mam do pokazania kilka ceramicznych cudeniek jakie otrzymałam od Moniki (w ramach wymianki o której już pisałam tutaj ). Zlitowała się nade mną i wysłała mi swoje zdjęcia :)
Szkoda tylko, że póki co nie mogę się tymi skarbami cieszyć na co dzień.


A oto te cudeńka!!






Wszystkie zdjęcia są autorstwa Moniki.

Moniczko jeszcze raz bardzo Ci dziękuję za te cudeńka!!!

W ramach poprawiania humoru w ten ponury dzień mam coś jeszcze, taki as w rękawie. No dobra, nie as w rękawie a krokusy w doniczce :) Specjalnie dla Was pierwsze oznaki wiosny wprost z naszego balkonu. 




 Jest to jednocześnie dowód na to, że zimy  u nas nie było w tym roku (a przynajmniej na drugie piętro nie dotarła :) )
Bidulki cyklameny, nieco wymęczone niższymi temperaturami  i deszczami ale ciągle kwitnące :)



No i za to można kochać Włochy, bo kwiaty i zioła na balkonie mam cały rok !!!


Pozdrawiam jak nigdy  z mrocznej włoskiej krainy.
Aga


niedziela, 8 lutego 2015

Koszyki dla Moniki

 Jakiś czas temu umówiłam się z Moniką  z bloga "koraliki Moniki" na prywatną wymiankę.
Prezenty dotarły do nas jeszcze przed Świętami więc teraz mogę z czystym spokojem pokazać to co Monice wysłałam. To co ja dostałam w zamian musi poczekać na osobny post ponieważ paczuszka jest ciągle w Polsce. Kiedy tylko będą zdjęcia to nie omieszkam się nimi z Wami podzielić.

Monika poprosiła mnie o koszyczki w konkretnych kolorach i rozmiarach. Kapturek na słoiczek i podkładki to taka dodatkowa niespodzianka ode mnie :)




 






A poniżej mały "efekt uboczny" wymianki.  Jako, że białe wdzianko nie spełniało wymiarów to zostało u mnie i natychmiast znalazła się chętna świeca na jego przywdzianie. Ale pewnie jeszcze nie raz zmieni ono gospodarza :)


Żeby wam bardziej smaka narobić na drugą część wymiankowych przechwalanek poniżej mała zajawka tego co czeka na mnie w paczuszce w Polsce:)

Zdjęcie pożyczone od Moniki, mam nadzieję, że się nie obrazi:)

Ach jak ja kocham wymianki!!!!!


Na koniec fotka zimy jaką mieliśmy przez jeden dzień w tym tygodniu :) 
Czekałam, czekałam, wabiłam śnieżnymi serwetami i przyszła !!!! 


Szkoda, że na krótko ale zawsze to coś:)

Cały dzień pięknie padał śnieg a teraz została z tego już tylko ciapa i białe placki w zacienionych miejscach. Przez te kilka godzin na drogach zapanował kompletny chaos a ze śniegu cieszyliśmy się chyba tylko my:), bo Włosi strasznie psioczyli na pogodę i bardzo im się nie podobało hihihi. Deszcz niestety szybko zepsuł nam całą radość ale tubylców ocalił od kataklizmu :)

Słonecznie pozdrawiam i życzę udanego tygodnia!!!
Aga